Φίλτρα νερού

Φίλτρα Νερού

Στο νερό του δικτύου ύδρευσης, αλλά και σε πολλά εμφιαλωμένα νερά, βρίσκεται συνήθως μίγμα χημικών ουσιών όπως Χλώριο, Μόλυβδος, Ζιζανιοκτόνα, Ίνες Αμιάντου, Φυτοφάρμακα αλλά και αρκετοί άλλοι ρυπαντές. Οι χημικές αυτές ουσίες αποδεδειγμένα επιβαρύνουν με την πάροδο του χρόνου την ανθρώπινη υγεία.

Δυστυχώς, οι υγειονομικές προδιαγραφές που καθορίζουν τα επιτρεπτά όρια αυτών των τοξινών στο πόσιμο νερό, βασίζονται σε επιπτώσεις που έχουν μελετηθεί σε ενήλικες. Αυτές οι μέγιστες τιμές ανοχής (MCLs) στηρίζονται επίσης στην εσφαλμένη υπόθεση ότι κάθε φορά είμαστε εκτεθειμένοι σ’ έναν μόνο παράγοντα. Δεκάδες όμως διαφορετικές τοξικές ουσίες που ανιχνεύονται στο νερό της βρύσης λειτουργούν προσθετικά.

Η ραγδαία αύξηση των περιβαλλοντικών ρύπων αλλά και η μειωμένη ικανότητα που έχουν οι άνθρωποι να απομακρύνουν τους ρύπους και τις τοξίνες από το σώμα τους, έχουν ενοχοποιηθεί για τη σημαντική αύξηση του καρκίνου σε όλες του τις μορφές αλλά και πολλών άλλων ασθενειών κατά την τελευταία δεκαετία.

Το σύστημα φιλτραρίσματος νερού είναι λοιπόν μια μεγάλη επένδυση για την υγεία μας και την υγεία των παιδιών μας.

Ποιότητα νερού

Tο νερό δεν είναι ίδιο σε κάθε οικιακή βρύση της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει ένα φίλτρο που να καλύπτει με οικονομικά αποδοτικό τρόπο όλες τις διαφορετικές ανάγκες των σπιτιών ανά την Ελλάδα.

Η συνηθέστερη κατηγορία προβλημάτων του νερού βρύσης είναι τα ονομαζόμενα ”αισθητικά προβλήματα” και αναφέρονται κυρίως στην θολότητα (χώμα, άμμο, σκουριά, κιτρινίλα κλπ) καθώς και στη δυσάρεστη γεύση και οσμή του νερού από το χλώριο και άλλους χημικούς ρυπαντές του νερού βρύσης.

Είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι καταναλωτές των μεγάλων αστικών κέντρων καταφεύγουν στα πλαστικά, εμφιαλωμένα νερά με τα γνωστά μειονεκτήματα

Εμφιαλωμένο νερό

Το εμφιαλωμένο νερό, από όποια εταιρία και αν παράγεται-εμφιαλώνεται, περνά από αυστηρό και σχολαστικό έλεγχο ποιότητος και καταλληλότητος για χρήση. Το πρόβλημα με τα εμφιαλωμένο νερό δεν είναι στην παραγωγή του, αλλά στην μεταφορά και την αποθήκευσή του. Η εικόνα μας είναι γνώριμη. Νταλίκες και φορτηγά διανομής να μεταφέρουν παλέτες και φιάλες με εμφιαλωμένο νερό, κούτες εμφιαλωμένα νερά εκτεθειμένα στην ηλιακή ακτινοβολία ή σκεπασμένα με μουσαμάδες στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, για δύο ή τρεις ημέρες, μέχρι να μπουν στο ψυγείο, από όπου θα τα αγοράσουμε για να δροσιστούμε. Το πρόβλημα είναι ότι η έκθεση του εμφιαλωμένου νερού σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες και στην ηλιακή ακτινοβολία αυξάνει κατά 90% το μικροβιακό του φορτίο, οπότε τελικά το νερό που πίνουμε μεταβάλλεται από π.χ. ασβεστούχο σε «μικροβιούχο».

Εχθές και σήμερα

Κάποτε ακούγαμε και συμπονούσαμε τους δυστυχείς Αφρικανούς που, όπως έγραφαν οι εφημερίδες, αγωνίζονταν κάθε ημέρα για να εξασφαλίσουν ένα ποτήρι καθαρό νερό. Πόσο μακριά από εμάς φάνταζε τότε ό,τι συνέβαινε εκεί κάτω… Σήμερα, όμως, έχουν αλλάξει τόσο τα πράγματα, που σχεδόν σε όλα τα μέρη της Ελλάδος οι άνθρωποι δεν τολμούν να ανοίξουν τη βρύση να πιουν όσο νερό θέλουν, ενώ, ακόμη χειρότερα, και εκεί όπου το νερό δεν περιέχει βαρέα μέταλλα και άλλους ήδη «σεσημασμένους» δράστες κατά της υγείας, πάλι έχουμε πρόβλημα εξαιτίας των σωληνώσεων, αλλά και του χλωρίου που υπάρχει στο νερό, συχνά σε μεγάλες ποσότητες. Η απολυμαντική δράση του χλωρίου κρίνεται απαραίτητη για το νερό του δικτύου και για τη δημόσια υγεία (έτσι αποφεύγονται οι υδατογενείς επιδημίες, π.χ. χολέρα, εντερίτιδες) και παρόλο που υπάρχουν αρκετές άλλες μέθοδοι απολύμανσης του νερού (όπως το όζον, η υπεριώδης ακτινοβολία, οι χλωραμίνες κ.ά.), η καθεμιά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της, η χλωρίωση θεωρείται προς το παρόν η πιο αποτελεσματική και συμφέρουσα. Με τις γνωστές βέβαια επιπτώσεις στην υγεία μας.

Παιδιά και νερό

Τα πιο κρίσιμα αμυντικά συστήματα του οργανισμού που βοηθούν τους ενήλικες να προστατεύονται από ασθένειες δεν έχουν πλήρως αναπτυχθεί στα παιδιά, κάνοντάς τα έτσι πολύ πιο ευαίσθητα σε καρκινογόνους ουσίες όπως μόλυβδο και παράσιτα (που ανιχνεύονται στο νερό). Όπως τα φάρμακα επιδρούν διαφορετικά στα παιδιά από ό,τι στους ενήλικες, το ίδιο ακριβώς γίνεται και με τους ρύπους του αέρα, του πόσιμου νερού και των τροφίμων.Το καθαρό νερό είναι ένας από τους παράγοντες που βοηθούν να δυναμώσουν οι άμυνες των παιδιών και να βελτιώσουν έτσι τις επιδόσεις τους, δίνοντάς τους την προστασία που χρειάζονται στη διάρκεια αυτών των ευαίσθητων και σημαντικών για την ανάπτυξή τους χρόνων. Το ανοσοποιητικό σύστημα και το σύστημα αποτοξίνωσής τους αναπτύσσεται μέχρι και την εφηβική ηλικία. Η έκθεσή τους, λοιπόν, στο Χλώριο, τον Μόλυβδο και άλλους τοξικούς παράγοντες που περιέχονται στο πόσιμο νερό και έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ασθενειών και διαταραχών μάθησης, θα πρέπει να αποφεύγεται.