Υγρασία (Ανίχνευση – Εντοπισμός – Αντιμετώπιση)

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην οικοδομή, είναι η εμφάνιση υγρασίας. Η υγρασία μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία των δομικών στοιχείων και για διαφορετικούς λόγους οι οποίοι πολλές φορές συνδυάζονται.

Η θερμογραφία και η κάμερα IR μπορεί να εντοπίσει υγρασίες οι οποίες ακόμη δεν έχουν γίνει ορατές σε γυμνό μάτι η ακόμη να εντοπίσει και την πηγή τους ή την πορεία τους.

Αφύγρανση δομικών στοιχείων και χώρων με υψηλή υγρασία
Έχουμε  ήδη  αναφερθεί στην αποτελεσματικότητα της χρήσης της θερμογράφησης στον εντοπισμό υγρασίας στα δομικά στοιχεία. Όμως τι έπεται από τον εντοπισμό της υγρασίας;
Εάν, λοιπόν, έχουν προσβληθεί δομικά στοιχεία όπως τοίχοι, οροφές, κολώνες ή δοκάρια, ένα από τα άμεσα και δραστικά μέτρα τα οποία πρέπει να λάβουμε είναι η τεχνητή αφύγρανση του χώρου.

Η τεχνητή αφύγρανση του χώρου επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικών αφυγραντήρων, διαφόρων ικανοτήτων απορρόφησης υγρασίας ανάλογα με τις διαστάσεις του χώρου, το μέγεθος της προσβολής και την επιθυμητή ταχύτητα αποκατάστασης του προβλήματος.
Η αρχή λειτουργίας των αφυγραντήρων είναι πολύ απλή και βασίζεται στην συμπύκνωση των υδρατμών της ατμόσφαιρας, καθώς αυτοί διέρχονται, από την αναρρόφηση, μέσα από το «κρύο στοιχείο» του αφυγραντήρα. Στη συνέχεια ο στεγνός αέρας αποβάλλεται και πάλι στην ατμόσφαιρα, ενώ οι συμπυκνώσεις παροχετεύονται σε λεκάνη περισυλλογής ή απευθείας στο δίκτυο αποχέτευσης.
Η ταχύτητα αφύγρανσης ενός χώρου εξαρτάται καταρχάς από τις κλιματολογικές συνθήκες, οι οποίες επικρατούν σε αυτόν. Έτσι, λοιπόν,

• θα πρέπει να σφραγίσουμε, κατά το δυνατόν, το χώρο ώστε να μην έχουμε εισροή νέου αέρα με πρόσθετο φορτίο υγρασίας.
• εάν υπάρχει η δυνατότητα της χρήσης θέρμανσης, θα βοηθούσε σημαντικά την διαδικασία, αφού ο θερμός αέρας έχει μεγαλύτερη ικανότητα συγκράτησης υγρασίας στον ίδιο όγκο σε σύγκριση με τον κρύο.
• πρόσθετη βελτίωση των αποτελεσμάτων μπορούμε να επιτύχουμε με τη χρήση ανεμιστήρων, οι οποίοι μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητα εναλλαγής των επιφανειακών στρωμάτων αέρα στα δομικά στοιχεία, προκαλώντας εντονότερη εξάτμιση.
• η επιλογή της εποχής κατά την οποία θα πρέπει να γίνει, θα είναι κοντά στο καλοκαίρι, αποφεύγοντας έτσι τις χαμηλές θερμοκρασίες ή τυχών βροχοπτώσεις οι οποίες αυξάνουν την σχετική υγρασία του περιβάλλοντος. Σε περίπτωση κατά την οποία η αφύγρανση πρέπει να γίνει σε χαμηλές θερμοκρασίες, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ανάλογα μηχανήματα, με περιοχές λειτουργίας στα θερμοκρασιακά όρια που επικρατούν.
• είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνει αφύγρανση των υπό κατασκευή κτιρίων στη φάση δόμησης της τοιχοποιίας και του σοβατίσματος , πριν το βάψιμο, προκειμένου να αφαιρεθεί το νερό των υλικών κατασκευής, το οποίο με φυσικό τρόπο θα χρειαστεί 2 έως 3 χρόνια προκειμένου να αποβληθεί.
  Οι αφυγραντήρες, βέβαια, δεν είναι απαραίτητοι μόνο όπου υπάρχει ζημιά από την υγρασία. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε χώρους με κλειστές πισίνες, σε νοσοκομεία, βρεφοκομία, γυμναστήρια, μουσεία, αποθηκευτικούς χώρους, σε δωμάτια ηλεκτρονικών συστημάτων-δικτύων και γενικότερα όπου απαιτείται ο πλήρης έλεγχος των επιπέδων υγρασίας ακόμη και σε πραγματικό χρόνο.